منصور متولد ۱۳۵۶ که می‌گوید یک ترانسکسوال F to M است و تعریف می‌کند که F to M یعنی زن به مرد. وی عمل جراحی تغییر جنسیت را حدودا هشت ماه پیش انجام داده است. او از مشکلات  ترانسکسوال ها، برای خانه حقوق  بشر ایمی خواهم از شما بپرسم که منظور از ترانسکسوال چیست؟ و آیا تصور غالبی که ترنسکسوال را دوجنسه می دانند صحیح است؟

خب قبل از هرچیزی من این را بگویم که این کلمه ترنسکسوال را بطور مخفف “ترنس” یا “تی.اس” هم می گویند و این قضیه کاملا با قضیه دوجنسه بودن فرق می کند. دوجنسه فردی هست که جسمش هر دو جنسیت را دارد، اختلال هرمونی یا کروموزومی دارد، ولی یک فرد ترنس قبل از عمل جراحی دارای جسمی کاملا

مثلا من قبل از عمل جسم مونث داشتم، نه مشکل هورمونی داشتم نه مشکل کروموزم و در عین حال از نظر روحی و روانی کاملا سالم هستم، تنها مشکل ما ترنس ها این است که جسم و روح ما از نظر جنسیتی با هم در تضاد هست. شاید باور این موضوع برای خیلی ها سخت باشد، ولی واقعیت این هست که جنسیت جسم ما برای مثال اگر مونث باشد، از نظر روحی جنسیتی مردانه داریم.

دیگران که جسم ما را می بینند توقع دارند که ما بر حسب جسممان رفتار و در جامعه و خانواده ایفای نقش کنیم. در حالی که من بعنوان یک ترنس “اف تو ام”، همه خواسته ها، تمایلات و غرائزم و نوع نگرش من نسبت به مسائل کاملا مردانه بوده و هست و این باعث می شود از همان بچگی ما دچار مشکل باشم و راه درمان ما ترنس ها هم تغییر جنسیت هست.

متاسفانه مردم همین که می شنوند که کسی تغییر جنسیت داده، فکر می کنند که یک دختر پسر شده یا یک پسر دختر شده، در حالی که فقط یک ترنس این عمل جراحی را انجام میدهد و آن هم صرفا برای بدست آوردن هویتش هست. درواقع این عمل برای من تنها در حکم مرد شدن نیست، بلکه بدست آوردن هویت من است. هویتی که از ابتدا مرد بود و هست و خواهد بود. من فقط جسمم را تغییر دادم و درواقع جسمم را با مرد بودنم، از نظر روحی و ذهنی، یکی کردم؛ این معنای ترنس هست. در مورد نگاه مردم و نگاه قانون به یک ترنس برای ما توضیح دهید. نگاه متقابل شما بعنوان یک ترنس و انتظار شما از مردم و قانون چیست؟

متاسفانه در جامعه ما در مورد اقلیت های جنسی اطلاعات زیادی نیست و اجازه داده نمی شود که در این موارد، ترنس و تغییر جنسیت، اطلاع رسانی بشود، به همین دلیل مردم با ما برخورد خوبی ندارند و فکر می کنند که ما افراد فاسدی هستیم که از روی هوس این کار را انجام می دهیم. یا اینکه فکر می کنند ما در کار خدا دخالت می کنیم. در حالی که اینطور نیست. اگر اطلاع رسانی شود، مردم ما این پناسیل را دارند که این مسئله برایشان جا بیوفتد، ولی متاسفانه هنوز با این موضوع بشدت برخورد می کنند.

حتی اشخاصی که تحصیلات بالایی دارند، به لباس پوشیدن ما به مدل مویی که داریم به رفتاری که داریم، به نشستن و حتی راه رفتن ما ایراد می گیرند طوری که قبل از عمل ما اعتماد بنفس نداریم و در هیچ جمعی نمی توانیم وارد بشویم. ما را با انگشت به هم نشان میدهند و حرف های بی ربط می زنند. در مدرسه، دانشگاه و خیابان و هرجایی که فکرش را بکنید ما این مشکلات را داریم.

قبل از عمل وقتی که به من می گفتند “خانم” من ناخودآگاه عصبانی می شدم. می گویند که آقای خمینی در این مورد فتوا داده برای این نوع عمل، حتی سعی می کنند که این فتوا را توجیه کنند. می گویند که آن فتوا برای افراد دوجنسه هست نه برای شما که جسم سالمی دارید! اینها مشکلاتی هست که از طرف جامعه داریم و خیلی زیاده.

اما مشکلاتی که از طرف دولت داریم، همانطور که می دانید دولت بابت این عمل با انجام یک سری جلسات مشاوره و مراحل قانونی مجوز صادر می کند، اما متاسفانه در این مرحله ما خیلی مشکلات داریم. ما ترنس ها تحت پوشش بهزیستی هستیم و دولت هزینه عمل جراحی را بطور کامل نمی دهد. این هزینه اندک را هم با کلی رفت و آمد و مکافات و بعد از چندسال می دهد.

کسانی هستند که مجوز دارند اما سه سال در نوبت بهزیستی هستند که پول عمل را بگیرند. همه ترنس ها هم از این بابت از بهزیستی شاکی هستند اما کسی صدای ما را نمی شنود. در این مدت هم اصلا برای مسئولین مهم نیست که چه بر سر ما می آید. بخصوص بعضی از ماها که قبل از عمل هم هرمون مصرف می کنیم. مثلا من خودم قبل از عمل ۲ سال هرمون مصرف کردم. دوران سختیه، چون از یک طرف جسم شما تغییر می کنه اما از طرف دیگه بعلت تغییرات جسمی از طرف جامعه و خانواده تحت فشار بیشتر هستم.

مشکل دیگه اینه که عمل جراحی ما بطور کامل انجام نمی گیرد و هزینه اش هم داده نمی شود. خب اگر کسی پول داشته باشد، می تواند با هزینه شخصی برود و این عمل را انجام بدهد، اما کسانی که پول ندارند باید چکار کنند؟ هزینه این عمل در ایران حداقل ۲۰ میلیون تومان هست. من برای عمل تنها یک میلیون تومان از بهزیستی گرفتم که با این رقم نمی توانم عمل جراحی انجام بدهم. این کامل نبودن عمل ترنس ها در ایران یکی از بزرگترین مشکلات ترنس های ایرانی بعد از عمل هست.

در واقع بعد از عمل جراحی اول ما تازه تبدیل می شویم به دوجنسه. دوجنسه ای که خودمان با دست خودمان باعثـش شده ایم. این عمل باید کامل انجام بشود تا ما بتوانیم از نظر جسمی یک مرد یا یک زن کامل باشیم.

متاسفانه برخی از دوستان فکر می کنند که بعلت اینکه دولت به ما مجوز میدهد ما زندگی خیلی راحتی داریم، که این کاملا اشتباه هست و ما بعد از عمل با شکل تازه ای از مشکلات روبرو می شویم.

مشکل دیگر کار هست. اگر کارفرما متوجه بشود که ما ترنس هستیم مطمئنن به ما کار نمی دهند، مشکل ازدواج هست. با اینکه دولت به ما شناسنامه جدید می دهد، اما باز هم خیلی ها ما را قبول ندارندو باز هم به ما به چشم همان جنسیت قبلی نگاه می کنند. که این تاثیر خیلی منفی در روحیه ما می گذارد.

از دولت می خوام همانطور که ادعا می کنه ما رو قبول داره، عملا هم این را نشون بده و جلوی اون برادرهای بسیجی که در خیابان ها مزاحم ترنس ها میشوند، آنها را می گیرند به کوچه ها خلوت می برند…یا بی دلیل در بازداشتگاه نگه می دارند جلوی آنها را بگیرد. آنها به نامه ای که ما از بهزیستی جهت راه رفتن در خیابان می گیریم اهمیتی نمی دهند.

و من از مردم می خواهم که به این قضیه از روی عقاید غلط و باورهای سنتی نگاه نکنند. بله از روی علم و منطق نگاه کنند.

- با توجه به اینکه اکنون شما در خارج از ایران زندگی می کنید، برایمان بگویید که آیا در خارج از ایران هم برای شما بعنوان یک ترنس مشکلاتی وجود دارد یا نه؟

ببینید، ترنس ها در همه جای دنیا مشکلات خاص خودشان را دارند. در درجه اول ما مشکلمان با جسممان و بعد با محیط اطرافمان هست. اما در کشورهای دیگر ترنس ها از نظر اجتماعی جایگاه خیلی خوبی نسبت به ایران دارند. مثلا کشورهای اروپایی کاملا با این موضوع آشنا هستند و عکس العمل غیرعادی نسبت به این موضوع نشان نمی دهند زیرا که کاملا اطلاع رسانی شده و من مطمئنم که اگر در ایران هم اطلاع رسانی انجام بگیرد مردم ما هم برخورد عادی ای با این مسئله خواهند داشت و متوجه خواهند شد که ما انحراف جنسی نداریم.

در کشورهای دیگر یک ترنس حتی بعد از عمل هم خیلی راحت اعلام می کند که من ترنس هستم، اما در ایران یک ترنس بعد از عمل در واقع غیب می شود و میرود یک جای دور زندگی می کند که کسی او را نبیند! و نمی گوید که من ترنس هستم. خب البته اگر هم اعلام کند خطراتی آن را تهدید می کند و یک سری اذیت هایی می کنند که متاسفانه برای بعضی از دوستان خودم اتفاق افتاده که خیلی دردناک هست و همه این مشکلات هم ناشی از فرهنگ اجتماعی جامعه ما هست.

- بعنوان سوال آخر، بسیاری از مردم یک ترنس یا یک همجنسگرا را یک شخص مریض می دانند؟ برخورد شما با این تصور چیست؟

خب خیلی ها در دنیا هستند که فکر می کنند ترانسکسوال یک بیماری هست. در ایران هم همین را می گویند. در حالی که این یک پدیده طبیعی هست و بیماری نیست. منظور این افراد از بیماری، بیماری روانی هست و واقعا جای تاسف هست که تضاد بین جسم و روح را یک بیماری روانی حساب می کنند. این بنظر من یک مشکل طبیعی است که ساخته دست طبیعت هست.

خب قبلا همجنسگرایی را هم یک بیماری می دانستند، اما رفته رفته متوجه شدند که آن هم بیماری نیست. فکر می کنم به مرور زمان در مورد ترنس ها هم این را خواهند فهمید که این یک بیماری نیست. من شخصا فکر می کنم که این ظلمی هست که طبیعت در حق ما کرده.

من امیدوارم روزی برسد که ایرانیان در مورد این گونه مسائل بیشتر مطالعه کنند، تحقیق کنند و دلیل همه اینها را از نظر علمی بدانند، که همه ما بتوانیم در ایران زندگی خوبی را در کنار هم داشته باشیم.